Turnus rehabilitacyjny a urlop
Jesteś pracownikiem niepełnosprawnym, a Twój stan zdrowia wymaga rehabilitacji? Jedź na turnus. Nie musisz się martwić, że stracisz urlop wypoczynkowy.
Zwyczajowo znany każdemu etatowemu pracownikowi urlop roczny liczy się w wymiarze 26 dni lub 20 dni dla pracowników, którzy nie przepracowali jeszcze 24 miesięcy.
Co to jest urlop rehabilitacyjny?
Turnus rehabilitacyjny to połączenie aktywnej rehabilitacji z wypoczynkiem. Przysługuje osobie niepełnosprawnej, by mogła poprawić swój stan zdrowia.
Pracownik niepełnosprawny ma prawo do wolnego w wymiarze do 21 dni roboczych w celu uczestniczenia w turnusie rehabilitacyjnym, nie częściej jednak niż raz na rok (wspomniany urlop można podzielić na pojedyncze dni celem wykonania badań klinicznych i innej diagnostyki specjalistycznej).
Prawo do udziału w takim turnusie przysługuje osobom o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności. Pracodawca udziela osobie niepełnosprawnej zwolnienia od pracy na podstawie wniosku lekarza sprawującego opiekę nad tą osobą o skierowanie na turnus rehabilitacyjny. We wniosku należy określić: rodzaj turnusu i czas jego trwania. Z tym skierowaniem należy udać się w do pracodawcy jak najszybciej,
by tok pracy w zakładzie pracy nie był zakłócony.
Za ten czas, gdy pracownik jest na turnusie, przysługuje wynagrodzenie. Podstawą wypłaty wynagrodzenia za czas zwolnienia od pracy w związku z pobytem na turnusie jest przedłożony pracodawcy dokument potwierdzający pobyt na turnusie (najczęściej jest to faktura), wystawiony przez jego organizatora pobytu.
Co więcej, osoba niepełnosprawna ma prawo do dodatkowego urlopu wypoczynkowego. Dodatkowy wymiar urlopu wynosi 10 dni w roku kalendarzowym. Osoba niepełnosprawna nie może skorzystać z dodatkowego urlopu wypoczynkowego, jeżeli wykorzysta 21 dni zwolnienia od pracy
na udział w turnusie rehabilitacyjnym. Jeśli niepełnosprawny wykorzysta mniejszą liczbę dni zwolnienia od pracy na udział w turnusie, przysługuje mu dodatkowy urlop wypoczynkowy. Łączny wymiar urlopu dodatkowego i zwolnienia od pracy na udział w turnusie nie może przekroczyć 21 dni roboczych w roku kalendarzowym.
Z powyższych zapisów wynika wprost, że aby wziąć udział w turnusie rehabilitacyjnym, nie trzeba wykorzystywać ustawowo przysługujących dni na urlop wypoczynkowy. Reasumując pracownik niepełnosprawny w roku kalendarzowym, w uzasadnionych stanem zdrowia przypadkach, może liczyć na 57 płatnych dni wolnych od pracy zgodnie z prawem. Prawo do pierwszego urlopu dodatkowego osoba ta nabywa po przepracowaniu jednego roku po dniu zaliczenia jej do jednego z tych stopni niepełnosprawności.
W przypadku gdy łączny wymiar urlopu dodatkowego oraz zwolnienia z pracy przeznaczonego na udział w rehabilitacji przekroczy 21 dni roboczych w roku kalendarzowym, pracownik niepełnosprawny nie może wówczas skorzystać z dodatkowego urlopu wypoczynkowego (zgodnie z art. 20.3 Ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych).
Warto jednak podkreślić, że pracownik kierowany na udział w turnusie zachowuje prawo do wynagrodzenia.
Podstawa prawna
Dziennik Ustaw Dz.U.2021.573 – Ustawa z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych
Art. 19-20. – [Udzielanie zwolnień od pracy] – Rehabilitacja zawodowa i społeczna oraz zatrudnianie osób niepełnosprawnych. tj.
- Osoba o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności i ma prawo do zwolnienia od pracy z zachowaniem prawa do wynagrodzenia:
- w wymiarze do 21 dni roboczych w celu uczestniczenia w turnusie rehabilitacyjnym, nie częściej niż raz w roku, z zastrzeżeniem art. 10f ust. 1 pkt 2;
- w celu wykonania badań specjalistycznych, zabiegów leczniczych lub usprawniających, a także w celu uzyskania zaopatrzenia ortopedycznego lub jego naprawy, jeżeli czynności te nie mogą być wykonane poza godzinami pracy.
- Wynagrodzenie za czas zwolnień od pracy, o których mowa w ust. 1, oblicza się jak ekwiwalent pieniężny za urlop wypoczynkowy.
- Łączny wymiar urlopu określonego w art. 19 ust. 1 i zwolnienia od pracy, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie może przekroczyć 21 dni roboczych w roku kalendarzowym.
- Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady udzielania zwolnień od pracy,
o których mowa w ust. 1 pkt 1.
