Pandemia koronawirusa i jej wpływ na biznes rodzi wśród przedsiębiorców wiele pytań i wątpliwości. WPT prowadzi działania ich wspierające, dlatego nasi eksperci przygotowali podsumowanie najważniejszych kwestii dotyczących pomocy publicznej w obliczu COVID-19. Zapraszamy do lektury!

W celu przeciwdziałania negatywnym skutkom ekonomicznym COVID-19 została uchwalona tzw. Ustawa antykryzysowa (dokładniej Ustawa z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw). W jej ramach przyjęte zostały nowe rozwiązania dotyczące możliwości udzielania przedsiębiorcom dodatkowego wsparcia. Jednocześnie w dniu 16 kwietnia br., została uchwalona kolejna ustawa, tj. Ustawa z dnia 16 kwietnia 2020 r o szczególnych instrumentach wsparcia w związku z rozprzestrzenianiem się wirusa SARS-CoV-2, będąca uzupełnieniem i częściowo nowelizacją tego pierwszego dokumentu.

Pogorszenie się sytuacji ekonomicznej przedsiębiorców w związku z rozprzestrzenianiem się COVID-19, nie zwalnia podmiotów udzielających pomocy (w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE) z konieczności stosowania przepisów dotyczących pomocy publicznej (w tym również pomocy de minimis). W tym zakresie zarówno definicja pomocy publicznej (wynikająca z art. 107 ust. 1 TFUE), jak i wszystkie procedury udzielania pomocy przewidziane w Ustawie o pomocy publicznej (Ustawa z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej), w tym konieczność przedkładania informacji przez podmioty ubiegające się o pomoc, wydawanie zaświadczeń o pomocy de minimis, obowiązki sprawozdawcze pozostają bez zmian. Wbrew przedstawianym niekiedy ocenom, dotychczasowe reguły dotyczące pomocy publicznej nie uległy złagodzeniu, ani tym bardziej zniesieniu.

Pomoc, która została wprowadzona przez Ustawę antykryzysową  lub jest zakwalifikowana jako „pomoc mającą na celu zaradzenie poważnym zaburzeniom w gospodarce państwa członkowskiego”, która jest zgodna z rynkiem wewnętrznym (na podstawie art. 107 ust. 3 lit. b) TFUE), czego w dotychczasowej praktyce związanej z udzielaniem pomocy publicznej w Polsce de facto nie było.

Tymczasem w związku z COVID-19, w dniu 19 marca br. Komisja Europejska przyjęła Komunikat dot. Tymczasowych ram środków pomocy państwa w celu wsparcia gospodarki w kontekście trwającej epidemii COVID-19 (dalej: Tymczasowe ramy), w którym określiła warunki zgodności z rynkiem wewnętrznym pomocy. Na podstawie na art. 107 ust. 3 lit. b) TFUE, dopuszcza on „pomoc mającą na celu zaradzenie poważnym zaburzeniom w gospodarce państwa członkowskiego”. Jednocześnie, w dniu 3 kwietnia br. Komisja Europejska opublikowała zmianę wyżej wymienionych Tymczasowych ram i uelastyczniła zasady udzielania pomocy publicznej w związku z COVID-19 (m.in. poprzez dodanie nowych Sekcji).

I tak, zgodnie z Sekcją 3.1 Tymczasowych ram, na której oparto większość nowych form pomocy (m.in. w formie dotacji bezpośrednich, zaliczek zwrotnych lub korzyści podatkowych) warunki dopuszczalności pomocy publicznej mającej na celu zaradzenie poważnym zaburzeniom
w gospodarce są następujące:

• przedsiębiorca na dzień 31 grudnia 2019 r. nie spełniał kryteriów przedsiębiorstwa znajdującego się w trudnej sytuacji w rozumieniu art. 2 pkt 18 rozporządzenia KE nr 651/2014;
• pomoc będzie udzielana nie później niż do 31 grudnia 2020 r.;
• łączna wartość pomocy nie przekracza kwoty 800 000 EUR na przedsiębiorstwo, łącznie z inną pomocą udzielaną zgodnie z Sekcją 3.1 Tymczasowych ram;
• pomoc jest przyznawana na podstawie programów pomocy posiadających szacowany budżet.

Co ważne, pomoc z sekcji 3.1 jest czymś odrębnym od pomocy de minimis. Oznacza to, że;

• do limitu 800 tys. EUR, o którym mowa w pkt. 22a Komunikatu Komisji, nie wlicza się wartości pomocy de minimis, a do limitu pomocy de minimis nie wlicza się wartości pomocy z sekcji 3.1;
• pomimo wyczerpania limitu pomocy de minimis, przedsiębiorca może ubiegać się o pomoc
  z sekcji 3.1;
• przedsiębiorca może otrzymać 800 tys. EUR pomocy z sekcji 3.1 oraz 200 tys. EUR pomocy de minimis (łącznie 1 mln EUR).